Home

مراقبت های بعد از سکته مغزی

مراقبت های بعد از سکته مغزی:   اقدامات توانبخشی جهت بهبود حرکتی جابجا کردن مرتب بیمار و استفاده از تشک مواج جهت جلوگیری از زخم بستر مراقبت تنفسی جهت تخلیه بهتر خلط و تنفس موثرتر بیمار مراقبت دستگاه ادراری و خروج هر چه سریعتر سوند در صورت تجمع مد فوع استفاده از ملین و شیاف رسا ندن غذا اب و داروها به بیمار از طریق لوله بینی معده ای یا دهان مراجه مرتب به پزشک معالج جهت تنظیم دارو   بیماران سکته مغزی از زمان شروع علایم تا شروع درمان نباید بیش از 3 تا 4 ساعت را در درمان دارویی و حداکثر 6 ساعت را در موارد درمان آنژیوگرافی از دست بدهند. از این رو برای رسیدن به این هدف، از یک طرف بیماران باید هرچه سریع تربه مراکز مجهز درمانی اعزام شوند و از طرفی این مراکز در کمتراز یک ساعت باید به نتیجه گیری برای شروع درمان برسند. وی با بیان این مطلب که مراقبت از بیماران سکته مغزی نیاز به واحد مراقبت های ویژه (استروک یونیت ) دارد، می افزاید: عدم آگاهی جامعه از اهمیت بیماری و امکان درمان وارجاع سریع بیماران، نبود هماهنگی سیستم اورژانس و مراکز مجهز برای ارجاع سریع بیماران ،نبود هماهنگی درون بیمارستانی و فقدان تیم «استروک» در مراکز برای تصمیم گیری و انتخاب درمان مناسب، نگرانی از وقوع عوارض پس از درمان بیماران، عدم پوشش بیمه ای داروهای مورد استفاده در درمان سکته حاد مغزی و هزینه بالای آن، از جمله مشکلات بیماران سکته مغزی است و راه اندازی واحد های استروک در بیمارستان های تخصصی از سوی بیمارستان های آموزشی چندان مورد استقبال قرارنگرفته است. ‏ مداوای سکته های مغزی: مهم ترین داروها ضد لخته ها است که به صورت شریانی و وریدی تزریق می شود، دستگاه هایی نیز وجود دارد که به صورت مستقیم وارد شریان یا ورید می شود و دارو را روی لخته خون می ریزد، و در نتیجه لخته رقیق شده و از بین می رود. داروی ضد لخته «هپارین» ازجمله داروهای قدیمی درمان سکته مغزی است که در مواقع خاص به صورت داخل وریدی و زیرجلدی تزریق می شود.‏داروی خوراکی ضدلخته «وارفارین» هم دارویی است که از چند سال قبل در شرایط ویژه مورد استفاده بوده است. داروهای ضد پلاکت نیز دردرمان سکته مغزی موثر است و آسپرین از قدیمی تر ها و «دی پیریدامول» و «پلاویکس» از جمله دستاوردهای جدید این ضد پلاکت هاست. ‏ دکتر مقدم در مورد صدمات بلند مدت سکته های مغزی می گوید: میزان صدمات وارده به افراد و از دست رفتن توانایی آنان، به شدت سکته مغزی و سرعت عمل در درمان بستگی دارد و نوع صدمه و آسیب دیدن هم باتوجه به مکان آسیب دیده مغز متغیر است و عوارض عبارتند از بی حس شدن، از کار افتادن دست ها و پاها، از میان رفتن توانایی راه رفتن، از میان رفتن دید چشم ها، ناتوانی در بلع غذا، ناتوانی در سخن گفتن و برقراری ارتباط با دیگران که این مشکلات اگر چه می توانند دائمی و ماندگار باشند، اما تعدادی از افراد می توانند بسیاری از توانایی های شان را بازیابند.   توان بخشی بیماران سکته مغزی:  ‏توان بخشی مهم ترین درمان عوارض سکته مغزی است. گفتار درمانگران می توانند به افراد برای به دست آوردن مهارت هایشان و مواجه شدن با ناتوانی ها کمک کنند. نتیجه گفتار درمانی در هر بیمار متفاوت است و برای افرادی که توانایی سخن گفتن را از دست داده اند گفتاردرمانی ضروری است. گفتار درمان گر نیز می تواند به افرادی که در بلع غذا مشکل دارند، کمک کند. ناتوان شدن عضلات و از میان رفتن تعادل بدن از جمله متداول ترین عوارض سکته مغزی است. چنین عوارضی می تواند توانایی راه رفتن را از بیماران بگیرد و در فعالیت های روزانه شان خلل ایجاد کند. توان بخشی فیزیکی روش موثری برای به دست آوردن تعادل و هماهنگی عضلات بدن است و می تواند علایم و نشانه های افسردگی را در بیماران سکته مغزی شناسایی و درمان و توانایی نوشتن و استفاده از قاشق و چنگال و نظائر آن ها را در بیماران تقویت کند.‏ آثار روانی بیماری ‏: بیماران سکته مغزی از احساساتی مانند ترس، خشم، اضطراب و اندوه رنج می برند روان شناس یا متخصص مشاوره می تواند از راههای مختلف برای مقابله با این احساسات استفاده کند. متخصص مشاوره همچنین می تواند علایم و نشانه های افسردگی را در بیماران سکته مغزی شناسایی و درمان کند.‏ وی در مورد پیشگیری از تکرار سکته های مغزی می گوید: بیماران برای پیشگیری از بروز دوباره سکته مغزی باید مواردی را رعایت کنند و از جمله توجه داشته باشند که استعمال دخانیات به تشدید بیماری های قلبی، عروق مغزی و فشار خون بالا کمک می کند. تحقیقات نشان می دهد که بسیاری از اثرات مضر سیگار کشیدن پس از قطع آن در طول زمان می تواند معکوس شود. در اغلب موارد، ترک سیگار هنگامی که توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی آموزش دیده هدایت شود، موفق تر است. عامل دیگر، کنترل استرس است که می تواند به عوامل خطر سکته مغزی ( فشار خون بالا، بیماری های قلبی، دیابت و بیماری عروق مغزی ) کمک کند. مدیریت استرس و اضطراب اغلب شامل یک رویکرد جامع به رفتار و واکنش های احساسی است، زیرا استرس قابل اندازه گیری نیست و نیاز به رویکرد بلند مدت برای کنترل بهینه دارد.‏ عامل بعدی پیشگیری از سکته مغزی، ورزش و فعالیت های بدنی است. این فعالیت ها به کمک فرد می شتابد تا وزن متناسب خود را حفظ کند و سطح کلسترول و فشار خون خود را پایین بیاورد. برای بزرگسالان، توصیه عمومی 2 ساعت و 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط مثل پیاده روی های سریع یا دوچرخه سواری در هر هفته و برای کودکان و نوجوانان 1 ساعت فعالیت های بدنی در هر روز است. پرهیز از مصرف الکل و نمک و همچنین گرایش به خوردن مواد غذایی سالم مانند ماهی، سبزیجات و غلات هم از بروز سکته های مغزی پیشگیری می کند. ‏