Home

کدام کشمش بهتر است

به میوه رسیده و خشک شده ارقام مختلف انگور بی دانه یا دانه دار ،کشمش گویند. کشمش آفتاب خشک، سایه خشک، تیزابی و انگوری از جمله کشمش هایی است که این روزها در بازار به فروش می رسد. کشمش آفتاب خشک به کشمش پلویی هم معروف است و کیفیت و قدرت بالا و طعم خوبی دارد. رنگ سرخ، ملاک تشخیص این کشمش از انواع دیگر آن است.   کشمش سایه خشک نوعی کشمش است که رنگ آن تغییر نکرده و سبز باقی می ماند. انگورعسگری به این روش خشک می شود و ارزش تغذیه ای آن بالاست.   کشمش تیزابی به وسیله تیزاب خشک می شود. این ماده از طعم و بو و کیفیت کشمش می کاهد و دوز زیاد آن سرطانزاست. رنگ کشمش، زرد مایل به قهوه ای خرمایی است. این کشمش به دلیل روغن موجود در تیزاب سطحی چرب و نیمه براق دارد و این ملاک مناسبی برای تشخیص آن است.   کشمش انگوری به تیزاب آغشته و با دود گوگرد خشک می شود. رنگ آن زرد کهربایی مایل به قهوه ای روشن است و به دلیل ترکیبات گوگردی فشار مضاعفی بر کلیه ها تحمیل کرده و برای سلامت مضر است.   ۵۰ گرم کشمش حاوی موارد زیر است:     ۱۲۹ کالری؛     ۳۴ گرم کربوهیدرات؛     ۱٫۳ گرم پروتئین؛     ۰٫۲ گرم چربی؛     ۱٫۶ گرم فیبر؛     ۲۵٫۴ گرم قند؛     ۳۲۲ میلی‌گرم پتاسیم؛     ۰٫۸ میلی‌گرم آهن؛     ۰٫۰۸ ویتامین B6؛     ۱۴ میلی‌گرم منیزیم؛     ۲۲ میلی‌گرم کلسیم؛     ۱٫۵ میکروگرم ویتامین K دارد.   . کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های دهان و لثه برخلاف آنچه از یک خوراکی شیرین و چسبنده انتظار می‌رود، کشمش می‌تواند سلامت دهان و دندان را بهبود ببخشد. خوردن کشمش یکی از راه‌های طبیعی بازیابی کرم‌خوردگی‌ها و التیام پوسیدگی دندان است. طبق پژوهشی که در نشریه‌ی فیتوشیمی منتشر شد، از آنجایی‌که کشمش دارای مواد «شیمیایی گیاهی» ضد‌ میکروبی است که رشد باکتری‌های دهانی مرتبط با پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه را سرکوب می‌کند، برای دهان و دندان مفید است. یکی از ۵ ماده‌ی شیمیایی گیاهی (فیتوکمیکال) مورد مطالعه در کشمش، اسید اولئانولیک (oleanolic acid) است. در مطالعات مشخص شده است که این اسید رشد دو گونه از باکتری‌های دهانی را به نام‌های استرپتوکوکوس موتانس (Streptococcus mutans) که باعث کرم‌خوردگی دندان و ژنژیوالیس پورفیروموناس (Porphyromonas gingivalis) که باعث بیماری‌های لثه می‌شوند، مهار می‌کند. بنابراین با وجود اینکه کشمش شیرین است، مانع کرم‌خوردگی دندان‌ها می‌شود.   ۲. کمک به هضمِ عالی به عنوان یک خوراکی سرشار از فیبر بالا، کشمش می‌تواند در هرچه بهتر انجام شدن فرایند گوارش در بدن،‌کمک شایانی داشته باشد. همان‌طور که می‌دانید، مواد غذایی‌ای که باعث شوند دستگاه گوارش دچار یبوست یا اسهال نشود، خوراکی‌های مناسبی برای بدن هستند و از این لحاظ کشمش شامل هردو فیبر محلول و نامحلول است که باعث می‌شوند مواد زائد به راحتی در روده حرکت کنند و فرد دچار یبوست یا اسهال نشود. دوستان عزیزم هرچند که میوه‌های خشک نسبت به میوه‌های تازه قند بیشتری دارند، اما در عوض حاوی فیبر بیشتری هم هستند. یک فنجان انگور تازه یک گرم فیبر دارد، در حالی‌که یک فنجان کشمش، ۷ گرم فیبر دارد. با افزودن کشمش به تنقلات و مواد غذایی مصرفی و خلاقیت در پختن غذاهای متنوع با آن، می‌توانید خیلی سریع و آسان یک منبع فوق‌العاده‌ی فیبر برای بدن‌تان مهیا کنید.   ۳. کنترل فشار خون بالا و کاهش خطر بروز سکته‌ی مغزی اطلاعاتی که در ۶۱اُمین دوره‌ی جلسات علمی سالانه‌ی کالج آمریکایی قلب و عروق در سال ۲۰۱۲ ارائه شد، نشان می‌دهد مصرف معمول کشمش (سه بار در روز) برای افرادی که دچار افزایش فشار خون خفیف هستند، مفید است. محققان معتقدند که مصرف روزانه‌ی کشمش، فشار خون را نسبت به سایر تنقلات یا میان‌وعده‌ها به میزان بیشتری کاهش می‌دهد. علاوه بر این کشمش سرشار از الکترولیت‌های سالم قلب است که از کاهش پروتئین که مشکل متداولی است، جلوگیری می‌کند. از آنجایی‌که پتاسیم یکی از مواد معدنی کلیدی برای عملکرد درست بافت‌ها، سلول‌ها و اندام‌های مختلف بدن انسان است، افرادی که مقادیر زیادی پتاسیم توسط رژیم غذایی‌شان دریافت می‌کنند، خطر ابتلا به سکته‌ی مغزی به‌ویژه ایسکمی مغزی در آنها کمتر از سایرین است.   ۴. کمک به کنترل دیابت در سال ۲۰۱۵ مطالعاتی به‌صورت تصادفی در زمینه‌ی تأثیر مصرف کشمش سیاه در مقابل مصرف سایر تنقلات فرآوری‌شده، روی قند خون و دیگر عوامل افزایش‌دهنده‌ی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، عروقی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوم انجام شد. در این مطالعات مشخص شد کسانی که معمولا بعد از غذا کشمش می‌خورند، قند خون‌شان نسبت به کسانی‌ که از سایر تنقلات فرآوری‌شده استفاده می‌کنند، ۲۳ درصد کاهش داشته است و کسانی‌ که ناشتا کشمش می‌خورند فشار خون سیستولیک‌شان ۱۹ درصد کاهش می‌یابد. نتیجه‌ی کلی این تحقیق مشخص می‌کند که در هر صورت مصرف کشمش به عنوان یک میان‌وعده برای افراد مبتلا به دیابت نوع دوم انتخاب کاملا مناسبی است. فیبر موجود در کشمش، قند موجود در آن را پردازش می‌کند و مانع به‌هم خوردن تعادل انسولین خون می‌شود و به‌صورت کاملا طبیعی دیابت را مدیریت می‌کند. ۵. کمک به پیشگیری از سرطان مطالعات نشان می‌دهند میوه‌های خشکی مثل آلو، خرما و کشمش چون ترکیبات فنلی بالایی دارند، نسبت به میوه‌های تازه آنتی‌اکسیدان‌های قوی‌تری هستند. از آنجایی‌که آنتی‌اکسیدان‌ها با رادیکال‌های آزاد (مواد شیمیایی با واکنش‌پذیری بالا که می‌توانند به سلول‌ها آسیب‌های شدیدی وارد کنند) مبارزه می‌کنند پس می‌توانند برای بدن بسیار مفید باشند. رادیکال‌ آزاد یکی از عوامل اولیه‌ی رشد خودبه‌خودی سلول‌های سرطانی و گسترش آنهاست. به همین ‌دلیل است که خوراکی‌های پر از آنتی‌اکسیدان مثل کشمش در کنترل و درمان سرطان مؤثر است. حتما کشمش را در رژیم غذایی خود بگنجانید. با مصرف کشمش نه‌ تنها سطح آنتی‌اکسیدان بدن خود را بالا می‌برید بلکه آسیب‌های واردشده به سلول‌ها را کاهش می‌دهید و مانع از بروز سرطان می‌شوید.